به نقل از زید بن موسى -: پدرم، از جدّم امام صادق علیه السلام برایم نقل کرد که فرمود: «امّ کلثوم، دختر على علیه السلام، در آن روز، از پشت پوشش خود و در حالى که صداى خود را به گریه بلند کرده بود، به سخنرانى پرداخت و گفت: اى کوفیان! بدا به حالتان! چرا حسین را وا نهادید و او را کشتید و دارایى‌هایش را به تاراج بردید و براى خود برداشتید و زنانش را اسیر کردید و به خاک سیاه نشاندید؟! مرگ و هلاکت بر شما باد! واى بر شما! آیا مى‌دانید چه بلاى بزرگى بر سرتان آمده است‌؟ و بار چه گناهى را بر پشت خود نهاده‌اید؟ و چه خون‌هایى را ریختید؟! و کدامین حرمت را شکستید؟! و جام? کدامین دخترک را ربودید؟! و چه اموالى را به تاراج بردید؟! بهترین مردانِ پس از پیامبر صلى الله علیه و آله را کشتید و مِهر از دل‌هایتان، رَخت بر کشید. هان که حزب خدا چیره‌اند و حزب شیطان، زیانکارند!». سپس گفت: برادرم را محاصره کردید و او را کشتید. واى بر مادرتان! به زودى، آتشى سزایتان خواهد بود که شعله‌اش زبانه مى‌کشد. خون‌هایى را ریختید که خداوند، ریختن آنها را حرام کرده بود و قرآن و محمّد صلى الله علیه و آله نیز ریختن آنها را روا نشمرده بودند. هان! آتش، مژده‌تان باد که شما، فردا در قهر آتشى خواهید بود که شعله‌اش زبانه مى‌کشد! و من در زندگى‌ام، بر برادرم خواهم گریست بر بهترین مولودى که پس از پیامبر صلى الله علیه و آله متولّد شده است. با اشکى فراوان و جوشان و ریزان که بر گونه‌هایم همیشه جارى است و خشک نمى‌شود.
?? نکته‌ها:
مطابق این خطبه که خطاب به کوفیان بیان شده:
?? اولا:‌ حضرت ام کلثوم - احتمالا خواهر ناتنی حضرت زینب س- از داخل کجاوه که کله داشته سخن می‌گفته؛ بنابراین، حداقل از کربلا تا کوفه سر آن ها برهنه نبوده است.
?? ثانیا: می فرماید:‌ از دختربچه ربودید. در این روایت به آنچه ربوده شده اشاره نشده ولی می‌تواند پوشش مانند عبا و جامه یا گوشواره باشد.