یادداشت‌‌های جواهری

 بزرگواری در یک برداشت و تحلیل ذوقی می‌گفت: اگر اگر امام ع صلح نمی‌کرد یارانی داشت که ایشان را کت بسته تحویل معاویه می‌دادند و معاویه علیه ما علیه امام را شهید نمی‌کرد بلکه در مقابل آزاد کردن جدش توسط پیامبر ص در فتح مکه که با عبارت «انتم الطلقاء» معروف و تاریخی شد و همواره مایه ننگی بر پیشانی بنی‌امیة بود، امام را آزاد می‌کرد که بر اثر آن امامان شیعه و شیعیان نیز به نوعی مصداق انتم الطلقاء می‌شدند و این لکه ننگ همواره بر پیشانی شیعه می‌نشست و موجب سرزنش می‌شد. امام ع با این صلح که در حقیقت یک نوع عقب نشینی تاکتیکی و نرمش قهرمانانه بود، موفق شد از عزت اهل بیت ع و شیعیان حفاظت کند.