1. اگر بخواهید مثلاً فمکث را در آیه 22 سوره نمل (فَمَکَثَ غَیْرَ بَعیدٍ) جستجو کنید و «مکث» تایپ کنید، نرمافزار از یافتن آیه عاجز خواهد بود.
2. ذیل آیه 36 سوره نور در تفسیر معانی القرآن فراء آمده است: « و قوله: یُسَبِّحُ لَهُ فِیها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ [36] قرأ الناس[1] بکسر الباء. و قرأ عاصم (یُسَبِّحُ) بفتح الباء.»
چنان که دیده میشود، با این که به مفتوح بودن باء در قرائت عاصم تصریح شده، لیکن اعراب باء مکسور است!
3. در تفسیر آیه 82 سوره قصص به نقل از معانی القرآن فراء آمده است: « و قوله: لَخَسَفَ بِنا [82] قراءة العامة (لَخَسَفَ) و قد قرأها شیبة[2] و الحسن- فیما أعلم- (لَخَسَفَ بِنا) و هى فى قراءة عبد اللّه (لا نخسف بنا) فهذا حجّة لمن قرأ (لخسف).»
« لَخَسَفَ » که زیر آن خط کشیده شده، در نسخههای چاپی جدید و قدیم به صورت مجهول است: «لخُسِفَ» و اعراب اشتباه متن بارگذاری شده مخاطب آگاه را به اشکال و اشتباه میاندازد.
[1] ( 2) هم غیر ابن عامر و أبى بکر. أما هما فقراءتهما بالفتح. و قراءة أبى بکر هى المرادة بقوله:« و قرأه عاصم».
[2] ( ل3) و هى قراءة حفص و یعقوب.