اَللَّهُمَّ ارْزُقْنی عَقلاً کامِلاً وَ لُبـّاً رَاجِحـاً وَ عِـزّاً بَاقِیـاً وَ قَلباً زَکِیـّاً وَ عَمَلاً کَثیـراً وَ اََدَبـاً بَارِعـاً وَ اجْعَلْ ذَلِکَ کُلَّهُ لی وَ لا تَجْعَلْهُ عَلَیَّ برحمتکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمین
ترجمه: خدایا مرا عقلی کامل و خردی ممتاز و عزتی پایدار و دلی پاک و عملی پُر خیر و ادبی عالی عطا فرما و این همه (نعمت) را به سود من قرار ده، نه بر زیان من به حق مهربانیت ای مهربانترین مهربانان
(فراز پایانی دعای «عالیةُ المضامین» ر.ک: مفاتیح الجنان)
این دعایی است که پیشتر در پستی (487) در باره آن مطالبی عرض شد. در این پست به نکته مهمی توجه میدهم: در این فراز پایانی دعا عقل کامل، خرد ممتاز، عزت باقی، دل پاک، عمل کثیر و ادب عالی که هر یک میتواند زندگی انسان را زیر و رو کند و انسان را به عالیترین مراتب برساند، جمع همه اینها در معرض خطر «لا تَجْعَلْهُ عَلَیَّ » قرار گرفته است؛ یعنی عقل کامل و ... میتواند انسان را به شراشیبی سقوط بکشاند! لذا در دعا میفرماید خدایا اینها را به سود من قرار ده نه به ضرر من. این نکته میتواند عنوان یک کتاب حرف باشد که فعلا نمیخواهم به آن بپردازم و البته در توان من هم نیست، و در این پست میخواهم به نکته مهم دیگری توجه دهم که نظیر این صفات عالی است. کشف و شهود و چشم برزخی از اوصاف و ویژگیهایی است که بر اثر ریاضت سالم و کرامت و قرب به خدا نصیب برخی انسانها میشود. معمولاً چله نشینیها چنین نشانهها و ویژگیهایی را پیش رو دارند (هدف نیستند ولی نشانه هستند، اگر درست فهمیده باشم!). نوع چله نشینی و تکرار با عدد برخی اذکار چنین خاصیتها و ویژگیهایی را به بار میآورد؛ اما سؤال اینجاست که آیا دستیابی به چنین ویژگیها و اوصاف و تواناییهایی به صلاح آدمی است؟ این نکته بسیار مهم است و پاسخ معلوم نیست همواره مثبت باشد! از این رو اگر دقت کنیم میبینیم در دستورهای سلوکی اهل بیت ع چله نشینی و تکرار به عدد اذکار - آنچنان که در عالم عرفان عملی و سیر و سلوک مرسوم است - راهی ندارد. در حقیقت آن بزرگواران پیروان سلوکی را به شیوهای پرورش میدهند که بدون اینکه گرفتار برخی دامها و تواناییهای رهزن شوند، به عالیترین مراتب دست یابند. آری، در مراتب بالا، حصول چنین اوصافی دیگر خطر چندانی ندارد و با کمی مجاهدت از آن عبور میکنند ولی آنچه در مسیر سیر و سلوک صوفیانه (از نوع مشروع آن) حاصل میشود، این تواناییها ممکن است زمانی حاصل شوند که سالک به توانایی لازم دست نیافته است لذا مجاهدت سنگینتر و سختتری در پیش روی او است. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!